Pomoc społeczna

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenie niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie trudnym sytuacjom życiowym osób i rodzin przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia oraz ich integrację ze środowiskiem.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy, zaś potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy społecznej powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej.

Główne cele pomocy społecznej:

1. wsparcie osób i rodzin w przezwyciężeniu trudnej sytuacji życiowej, doprowadzenie – w miarę możliwości – do ich życiowego usamodzielnienia i umożliwienie im życia w warunkach odpowiadających godności człowieka,
2. zapewnienie dochodu na poziomie interwencji socjalnej dla osób nie posiadających dochodu lub o niskich dochodach, w wieku poprodukcyjnym i osobom niepełnosprawnym, a także osobom, które wymagają okresowego wsparcia,
3. zapewnienie profesjonalnej pomocy rodzinom dotkniętym skutkami patologii społecznej, w tym przemocą w rodzinie,
4. integracja ze środowiskiem osób wykluczonych społecznie.

Pomoc społeczna polega w szczególności na:

1. przyznawaniu i wypłacaniu przewidzianych ustawą świadczeń,
2. pracy socjalnej,
3. prowadzeniu i rozwoju niezbędnej infrastruktury socjalnej,
4. analizie i ocenie zjawisk rodzących zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej,
5. realizacji zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych,
6. rozwijaniu nowych form pomocy społecznej i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb.

Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są zobowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej.

Zadania własne gminy obejmują:

• przyznawanie i wypłacanie zasiłków celowych i specjalnych celowych
• przyznawanie i wypłacanie zasiłków okresowych
• przyznawanie pomocy rzeczowej
• przyznawanie pomocy w naturze na ekonomiczne usamodzielnienie
• świadczenie usług opiekuńczych
• inne zadania z zakresu pomocy społecznej wynikające z rozeznania potrzeb gminy.

Zadania zlecone gminy obejmują:

• przyznawanie i wypłacanie zasiłków stałych
• opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu  zdrowotnym
• przyznawanie i wypłacanie zasiłku celowego na pokrycie wydatków powstałych w wyniku klęski żywiołowej i ekologicznej
• świadczenie specjalistycznych usług opiekuńczych, przysługujących na podstawie przepisów o ochronie zdrowia psychicznego.

Jak ubiegać się o zasiłek ?

Należy zgłosić się od Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kościelcu i złożyć wniosek o udzielenie pomocy. Pomoc może być także udzielana z urzędu.

Wydanie decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia z pomocy społecznej wymaga przeprowadzenia wywiadu środowiskowego (rodzinnego) w miejscu zamieszkania lub w miejscu stałego czy czasowego pobytu osoby składającej wniosek.

Wywiad przeprowadza pracownik socjalny. Wszelkie informacje jakie powierzone są pracownikowi socjalnemu podczas rozmów objęte są tajemnicą służbową i mogą być wykorzystane jedynie do celów przyznania świadczeń pomocy społecznej. W postępowaniu przyznania świadczeń pomocy społecznej pracownik socjalny kieruje się przede wszystkim dobrem osób korzystających z pomocy i ochroną ich dóbr osobistych.

Pracownik socjalny odwiedza osobę lub rodzinę występującą o pomoc w jej mieszkaniu celem przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Następnie dokonuje rozeznania w sytuacji rodzinnej, mieszkaniowej, zawodowej, zdrowotnej osoby lub rodziny, poznaje jej problemy, informuje jakie jeszcze dokumenty należy ewentualnie przedłożyć oraz informuje o możliwych formach pomocy i na tej podstawie planuje pomoc.

Koniecznie trzeba przedstawić dokumenty potwierdzające dochody oraz dołączyć inne zaświadczenia lub oświadczenia wymagane przez pracownika socjalnego.

Przeprowadzony wywiad środowiskowy i komplet dokumentów jest przekazywany do akceptacji i zatwierdzenia przez Kierownika Ośrodka, który podejmuje decyzję o przyznaniu lub odmowie udzielenia pomocy w formie określonego świadczenia.

Pomoc finansowa – komu przysługuje i jej formy?

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej może udzielić pomocy finansowej w formie: zasiłku stałego, zasiłku okresowego, zasiłku celowego, specjalnych zasiłków: okresowego i celowego.

Komu przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej ?

Pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom, w szczególności z powodu:

• ubóstwa
• sieroctwa
• bezdomności
• potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności
• bezrobocia
• niepełnosprawności
• długotrwałej choroby
• bezradności w sprawach opiekuńczo - wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych i wielodzietnych
• alkoholizmu lub narkomanii
• trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego
• klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej mają osoby i rodziny, które spełniają określone kryterium dochodowe przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednej z wyżej wymienionych okoliczności. 

Do ustalenia, czy rodzina lub osoba ubiegająca się o pomoc społeczną spełnia kryterium dochodowe uprawniające do otrzymania określonego rodzaju zasiłku, przyjmuje się - począwszy od 1 października 2018 r. - następujące kwoty:

na osobę samotnie gospodarującą - 701,00 zł

na każdą osobę w rodzinie - 528,00 zł

Przy ustalaniu kryterium dochodowego uprawniającego do świadczeń pieniężnych pomocy społecznej brane są pod uwagę dochody osoby zainteresowanej i jej rodziny z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku do ośrodka pomocy społecznej, lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony.

Formy pomocy pieniężnej

ZASIŁEK STAŁY

Zasiłek stały przysługuje osobie pełnoletniej:

• osobie samotnej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub inwalidztwa,
• osobie będącej członkiem rodziny, całkowicie niezdolnym do pracy z powodu wieku lub inwalidztwa,

Wysokość zasiłku stałego stanowi:

• w przypadku osób samotnych - różnicę pomiędzy kwotą 701,00 zł tj. kryterium na osobę samotnie gospodarującą, a posiadanym dochodem
• w przypadku osób w rodzinie - różnicę pomiędzy dochodem na osobę w rodzinie wyliczonym zgodnie z ustawą o pomocy społecznej a faktycznie posiadanym dochodem na osobę w rodzinie.

ZASIŁEK OKRESOWY

Zasiłek okresowy może być przyznany osobom i rodzinom, których posiadane zasoby pieniężne nie wystarczają na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych w szczególności ze względu na:

• długotrwałą chorobę
• niepełnosprawność
• brak możliwości zatrudnienia
• brak uprawnień do renty rodzinnej po osobie, na której ciążył obowiązek alimentacyjny
• możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego.

Osoba ubiegająca się o zasiłek okresowy z powodu braku możliwości zatrudnienia, powinna udokumentować nie tylko fakt zarejestrowania w urzędzie pracy, brak propozycji zatrudnienia oraz przekwalifikowania, ale także własną aktywność w poszukiwaniu pracy oraz wypełnianie ustaleń poczynionych z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej w zakresie współdziałania. Zakres i formy tego współdziałania określa kierownik ośrodka pomocy społecznej lub upoważniony przez niego pracownik socjalny.

Wysokość przyznanego zasiłku okresowego ustalania jest do wysokości różnicy pomiędzy kryterium dochodowym ustalonym zgodnie z ustawą o pomocy społecznej dla osoby samotnej lub rodziny, a faktycznie posiadanym dochodem.

Okres na jaki przyznawany jest zasiłek okresowy uzależniony jest od indywidualnej sytuacji osoby czy rodziny; określa go ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.

ZASIŁEK CELOWY

Zasiłek celowy możesz otrzymać na pokrycie części lub całości kosztów leczenia i leków, remontu mieszkania, opału, odzieży, strat poniesionych w wyniku zdarzenia losowego, klęski żywiołowej lub ekologicznej, koszty związane z pogrzebem.

Wysokość zasiłku celowego uzależniona jest od indywidualnej sytuacji.

Ośrodek Pomocy Społecznej ma również obowiązek sprawienia pogrzebu w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego.

USŁUGI OPIEKUŃCZE

Jeżeli jesteś osobą samotną, niezdolną do samodzielnego funkcjonowania ze względu na wiek lub stan zdrowia, jeżeli potrzebujesz pomocy osoby drugiej a rodzina nie jest w stanie Ci jej zapewnić, możesz zgłosić się do pracownika socjalnego Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej i zasygnalizować swój problem.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej może w takiej sytuacji udzielić pomocy w formie usług opiekuńczych: podstawowych lub specjalistycznych.

Usługi opiekuńcze świadczone są przez zatrudnione opiekunki, w domu klienta, na terenie Gminy Kościelec, na podstawie pisemnej decyzji Kierownika Ośrodka, poprzedzonej złożeniem kompletnego wywiadu środowiskowego przez pracownika socjalnego. Usługi opiekuńcze obejmują pomoc w zaspokajaniu podstawowych codziennych potrzeb życiowych (np. przygotowanie i podanie posiłku, zakupy) opiekę higieniczną, pielęgnacyjną, sprzątanie, umożliwienie kontaktu z lekarzem, załatwienie niezbędnych spraw w urzędach.

Chorzy leczeni z powodu zaburzeń psychicznych wymagający opieki osoby drugiej nie mający rodziny, która mogłaby taką pomoc zapewnić, mogą otrzymać wsparcie w formie specjalistycznych usług opiekuńczych, świadczonych przez grupę przeszkolonych, przygotowanych do takiej pracy opiekunek.

PROCEDURA  UBIEGANIA  SIĘ  O  MIEJSCE  W  DOMU  POMOCY  SPOŁECZNEJ

Osoby ubiegające  się  o  skierowanie  do  domu  pomocy  społecznej:

• składają  wniosek  do  Ośrodka  Pomocy  Społecznej  właściwego  ze  względu  na  miejsce  zamieszkania  lub  pobytu;

Ośrodek Pomocy Społecznej kompletuje niezbędną dokumentację:

• pracownik socjalny ośrodka pomocy społecznej przeprowadza wywiad środowiskowy (rodziny) w miejscu zamieszkania osoby ubiegającej się o dom pomocy społecznej;
• opinia ośrodka pomocy społecznej  dotycząca stopnia sprawności osoby ubiegającej się;
• zaświadczenie o stanie zdrowia;
• wyniki  badań  lekarskich;
• w przypadku  osób  upośledzonych umysłowo:  zaświadczenie  lub  opinia psychologa,
• w  przypadku  osoby  z  zaburzeniami  psychicznymi:  zaświadczenie  lekarza  psychiatry;
• aktualna  decyzja ZUS, KRUS, OPS  lub  inny  dokument  potwierdzający  źródło  dochodu,  w  celu  ustalenia odpłatności  za  pobyt  w  DPS.

Decyzję w sprawie DPS - kto wydaje:

 1. Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.

2. Decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy prowadzącej dom pomocy społecznej lub starosta powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej. W przypadku regionalnych domów pomocy społecznej decyzję wydaje marszałek województwa, z zastrzeżeniem ust. 5.

3. W razie niemożności umieszczenia w domu pomocy społecznej z powodu braku wolnych miejsc, powiadamia się osobę o wpisaniu na listę oczekujących oraz o przewidywanym terminie oczekiwania na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do domów pomocy społecznej prowadzonych na zlecenie organów jednostek samorządu terytorialnego.

5. W przypadku regionalnego domu pomocy społecznej finansowanego z dochodów własnych samorządu województwa decyzję o skierowaniu wydaje organ gminy, a decyzję o umieszczeniu   i opłacie za pobyt wydaje marszałek województwa na podstawie art. 61 ust. 1 pkt. 1 i ust. 2 pkt. 1, przy czym art. 64 stosuje się odpowiednio.

 Odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej.

1. Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:
 1)  mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka;
 2) małżonek, zstępni przed wstępnymi;
 3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - przy czym osoby i gmina określone w pkt. 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

2. Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:

1). mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;

2). małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą w trybie art. 103 ust. 2:

     a) w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300 % tego kryterium,
     b) w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300 % kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;

3). gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w pkt. 1 i 2.

2a. Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić osoby niewymienione w ust. 2.

2b. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, gmina wnosi opłatę w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt. 1 i 2 oraz ust. 2a.

2c. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, art. 103 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2d. W przypadku odmowy przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt. 2, zawarcia umowy, o której mowa w art.103 ust. 2, wysokość ich opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustala w drodze decyzji organ gminy właściwej zgodnie z art. 59 ust. 1, z uwzględnieniem ograniczeń, o których mowa w ust. 2 pkt. 2 i art. 103 ust. 2.

2e. W przypadku odmowy przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt. 2, zawarcia umowy, o której mowa w art. 103 ust. 2, oraz niewyrażenia zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego, wysokość ich opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustala, w drodze decyzji, organ gminy właściwej zgodnie z art. 59 ust. 1, w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatą wnoszoną przez mieszkańca domu i opłatami wnoszonymi przez inne osoby obowiązane, o których mowa w ust. 1 pkt. 2.

2f. Wysokość opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej, o której mowa w ust. 2e, ustala się proporcjonalnie do liczby osób obowiązanych do jej wnoszenia.

3. W przypadku niewywiązywania się osób, o których mowa w ust. 2 pkt. 1 i 2, z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków.
4. Dochód mieszkańca domu podejmującego pracę ze wskazań terapeutyczno- rehabilitacyjnych lub uczestniczącego w warsztatach terapii zajęciowej, stanowiący podstawę naliczania opłaty, zmniejsza się o 50% kwoty otrzymywanej z tytułu wynagrodzenia za tę pracę lub o kwotę odpowiadającą wysokości kieszonkowego wypłacanego z tytułu uczestnictwa w tych warsztatach.

Domy Pomocy Społecznej funkcjonujące na terenie powiatu kolskiego.

Podstawą ustalenia danych osoby ubiegającej się o świadczenia, a także  sytuację osobistą, rodzinną, dochodową i majątkową osoby lub rodziny ustala się na podstawie następujących dokumentów: (zgodnie z art. 107 ustawy o pomocy społecznej)

1. dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;
2. skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka lub książeczki zdrowia dziecka;
3. dokumentów określających status cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej;
4. decyzji właściwego organu w sprawie renty, emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego, emerytury pomostowej, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, uposażenia w stanie spoczynku, renty strukturalnej oraz renty socjalnej;
5. orzeczenia komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia wydanego przed dniem 1 września 1997 r., orzeczenia lekarza orzecznika o niezdolności do pracy, niezdolności do samodzielnej egzystencji, orzeczenia komisji lekarskiej;
6. orzeczenia o niepełnosprawności albo orzeczenia o stopniu niepełnosprawności;
7. zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia, zawierającego informacje o wysokości potrąconej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne, składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składki na ubezpieczenie chorobowe;
8. zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości wynagrodzenia uzyskiwanego na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych), zawierającego informacje o potrąconej zaliczce na podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne, składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składki na ubezpieczenie chorobowe;
9. zaświadczenia albo oświadczenia o okresie zatrudnienia, w tym o okresach, za które były opłacane składki na ubezpieczenia społeczne, oraz o okresach nieskładkowych;
10. dowodu otrzymania renty, emerytury, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, emerytury pomostowej, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, uposażenia w stanie spoczynku, renty strukturalnej oraz renty socjalnej;
11. zaświadczenia urzędu gminy albo oświadczenia o powierzchni gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych;
12. zaświadczenia albo oświadczenia o kontynuowaniu nauki w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej;
13. decyzji starosty o uznaniu lub odmowie uznania za osobę bezrobotną, utracie statusu osoby bezrobotnej, o przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia szkoleniowego, stypendium, dodatku aktywizacyjnego albo oświadczenia o pozostawaniu w ewidencji bezrobotnych lub poszukujących pracy;
14. decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ustaleniu kapitału początkowego;
15. zaświadczenia albo oświadczenia o zobowiązaniu do opłacania składki na ubezpieczenie społeczne rolników:
    - dowodu opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne rolników;
    - dowodu opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
16. zaświadczenia albo oświadczenia o zadeklarowanej podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą;
17. zaświadczenia, o których mowa w art. 8 ustawy o pomocy społecznej - prawo do świadczeń pieniężnych ust. 7 i 8 ustawy o pomocy społecznej;
18. zaświadczenia albo oświadczenia o uzyskaniu dochodu, o którym mowa w art. 8 prawo do świadczeń pieniężnych ust. 11 i 12;
19. decyzji organów przyznających świadczenia pieniężne;
20. oświadczenia o stanie majątkowym.

Pracownik socjalny jest zobowiązany poinformować osobę zainteresowaną lub rodzinę ubiegającą się o świadczenia, że udzielanie informacji niezgodnych ze stanem faktycznym lub nie poinformowanie o zmianie sytuacji osobistej lub majątkowej stanowi przesłankę do dochodzenia przez ośrodek pomocy społecznej zwrotu nienależnie pobranych świadczeń

Kiedy zasiłek nie przysługuje ?

Jeśli dochód netto osoby starającej się o pomoc jest wyższy od kryterium dochodowego ustalonego w ustawie o pomocy społecznej oraz gdy trudności osoby lub rodziny nie są potwierdzone trudną sytuacją życiową, czyli np. sieroctwem, długotrwałą chorobą, niepełnosprawnością, bezrobociem.

Jeśli standard życia przewyższa zadeklarowane dochody.

Jeśli pracownik socjalny stwierdzi np. marnotrawstwo pieniędzy, uchylanie się od pracy.

Jeśli osoba ubiegająca się o pomoc nie chce współpracować z pracownikiem socjalnym w zakresie wykorzystania własnych możliwości i uprawnień.

Jeśli nie zostaną złożone wszystkie dokumenty potwierdzające osiągane dochody i stan zdrowia.

Odwołanie od decyzji w sprawie pomocy

Decyzję o przyznanej lub nie przyznanej pomocy wydaje i podpisuje Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, w którym ubiegamy się o pomoc. Odwołanie składa się w ciągu 14 dni od daty otrzymania decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koninie za pośrednictwem organu wydającego decyzję.